همان‌گونه که در یادداشت پیشین با عنوان « چه کسانی بهانه به دست آمانو داده‌اند؟» اشاره گردید، برخی اظهارات جنجالی و دشمن‌شادکن آقای هاشمی هم‌راستا با گزارش آمانو مدیرکل آزانش بین‌المللی انرژی اتمی، اتهامات واهی را متوجه نظام کرده است.
?? حال باید پرسید چگونه است که قریب به یک ماه پیش از انتشار گزارش آمانو و درحالی‌که این گزارش در بسته شدن پرونده پی‌امدی و منافع ملی ایران بسیار مؤثر است، این اظهارات نسنجیده و نابخردانه طرح می‌گردد. آیا این همزمانی و طرح در بازه زمانی خاص اتفاقی بوده است یا آنکه مسئله دیگری در میان است.
به‌نظر می‌رسد روی دیگر سکه این اظهارات را در دو عامل مهم جستجو کرد:
1? اظهارات همسو و هم‌جهت و تکمیل‌کننده سناریوی سلطه گران نشان می‌دهد جریان کدخدا پذیر به‌طور کامل هماهنگ با غرب و همان کدخدا عمل می‌کند و با تأسف باید گفت این جریان به پیاده‌نظام اجرای منویات سلطه گران در داخل تبدیل‌شده است.
2? مسئله مهمی که پیش‌تر هم در خصوص آن هشدار داده‌شده است و اکنون به‌وضوح مشاهده می‌شود، نقش «نفوذپذیری» برخی خواص است. به‌نظر می‌رسد جریان نفوذگر با اجرای سناریوی «اسب تروآ» به دنبال پیشبرد اهداف خود در داخل کشور است که متأسفانه باید پذیرفت که غرب باوران نفوذپذیر در حال تکمیل همین سناریو هستند.
به همین دلیل است که رهبر معظم انقلاب نسبت به نفوذ دشمن در میان خواص و دستگاههای تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز هشدار می‌دهند.
?? معظم‌له می‌فرمایند: « نفوذ سیاسی هم این است که در مراکز تصمیمگیری، و اگر نشد تصمیمسازی، نفوذ بکنند. وقتی دستگاههای سیاسی و دستگاههای مدیریّتی یک کشور تحتتأثیر دشمنان مستکبر قرار گرفت، آنوقت همهی تصمیمگیریها در این کشور بر طبقِ خواست و میل و ارادهی مستکبرین انجام خواهد گرفت؛ یعنی مجبور می‌شوند. وقتی یک کشوری تحت نفوذ سیاسی قرار گرفت، حرکت آن کشور، جهتگیری آن کشور در دستگاههای مدیریّتی، بر طبق ارادهی آن‌ها است؛ آن‌ها هم همین را می‌خواهند. »
دکتر رضا سراج
